W traktacie z Maastricht uznano politykę ochrony środowiska za jeden z priorytetów działania UE. W związku z tym Unia dąży do wypracowania spójnego modelu zarządzania środowiskiem w państwach członkowskich i do przyjęcia wspólnych standardów jego ochrony. Ponadgraniczne podejście do ochrony środowiska potwierdziła Komisja Europejska w komunikacie z 1998 r. o włączeniu tej dziedziny do polityki Unii Europejskiej.

Nakazem jest również zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego na obszarze UE w tym:

• bezpieczeństwa mieszkańców,
• infrastruktury społecznej zasobów naturalnych i przyrody.

Każde państwo członkowskie samo rozwija te cele, znając konkretne uwarunkowania i swoje możliwości. Głównymi instrumentami tej polityki w UE są:

• podatki,
• normy oceny jakości środowiska,
• normy emisji zanieczyszczeń i normy produkcyjne.

Postanowiono, że wszelkie inicjatywy wspólnotowe w takich dziedzinach, jak rolnictwo, rynek wewnętrzny, transport i energetyka muszą uwzględniać potrzeby ochrony środowiska.

Do najtrudniejszych problemów w realizacji polityki ochrony środowiska należą:

• ograniczenie emisji dwutlenku węgla i innych gazów,
• składowanie i transport niebezpiecznych dla zdrowia odpadów
• oczyszczanie ścieków.

Organem Unii Europejskiej zajmującym się dostarczaniem rzetelnych i obiektywnych informacji w tej dziedzinie jest Europejska Agencja Środowiska - EEA (www.eea.eu.int) z siedzibą w Kopenhadze.